การวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่ อาศัยการประสานระหว่างภาคีเครือข่ายชุมชน หน่วยงานภาครัฐ และ นักวิจัยจากภาควิชาการ การเชื่อมต่อจะมีประสิทธิภาพในกรณีที่และภาคส่วนมีการรวมกลุ่ม ให้เกิดความเข้มแข็งจากภายใน พร้อมขับเคลื่อนการพัฒนาร่วมกับกลไกภายนอก

ในชุมชน การรวมกลุ่มเกิดขึ้นในหลายรูปแบบ และมีเป้าหมายที่หลากหลาย ทั้งด้านอาชีพ ส่งเสริมสุขภาพ ศิลปะวัฒนธรรม รวมถึงอนุรักษ์ ดังตัวอย่างบทความในวารสารฉบับนี้ ซึ่งฉายภาพภาคีเครือข่ายชุมชนที่มีความพร้อมพัฒนาพื้นที่ร่วมกับภาควิชาการ และหน่วยงานภาครัฐ ตามยุทธศาสตร์จังหวัด

ในภาควิชาการ การรวมกลุ่มนักวิจัยต่างศาสตร์ต่างสังกัดเพื่อร่วมตอบโจย์พัฒนาพื้นที่ สามารถเกิดขึ้นด้วยการสนับสนุนฃองระบบจัดการงานวิจัยที่มีประสิทธิภาพของมหาวิทยาลัย ซึ่งบทความจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ ได้นำเสนอรูปแบบและแนวทางให้ภาควิชาการ มีความพร้อมในการตอบสนองโจทย์การแก้ไขปัญหาและพัฒนาพื้นที่

รศ. ดร. ชิตณรงค์ ศิริสถิตย์กุล บรรณาธิการ